ඒවා එහෙමයි

වසන්තය බොහො කලක් තිස්සේ

මිටියාවත් දිග ගලා හැළුණත් රහසේ

සයුරට කිට්ටුව දුටුව ඒ මොහොතේ

කන්දක් එහෙමය නාය යන්න ඇත්තේ

අතු රිකිලි මල් එකිනෙක ගිලිහෙනවිට

බොහෝ ලියවැල් හැරගියා තුරු බඳ

අවසන් පතත් සුළඟ'විත් උදුර ගත්තම

ඉඩෝරය පැන පැන හිනැහුණා ගස් ළග

හිරුත් අවුදින් තිබහින් බොනකොට

මල් නැති වඳ පාසිමුළට දොස් තිය තිය

කීවත් සල්ලාප වාපියෙ සුදු නෙළුම් ගැන

දුටුවෙද පාසි යට සැඟව ගිය යෝධ දිය කඳ

වලාකුළකට මුවාවී එඹෙන මුකුළු මුව

කීවද එය සඳකට පමණි අඳුරෙ පායන

පිච්ච මල් තරමෙ අහස් වියනෙ තැන තැන

කොතරම් පාළුද තාරකා ඇස් පියාගත්තම?

නදූෂ මදුරංග